- зэгуэтхъын
- а) (зэгуетхъ) перех. гл. 1. разорвать, порвать что-л. вдоль/ ИкIыхьагъымкIэ кIуэуэ зэIытхъын.* Къэрэмырзэ и къэпталыр щIалитIым зэгуатхъри лIыжьым и бгъэ уIэгъэр хуапхэ. Хь. А.2. расщепить, расколоть что-л. вдоль/ ЗэгуэгъэкIын.ГъущI Iунэр гъумыщэти пхъэбгъур зэгуитхъащ.* Уэщым зэгуимыудыр хьэлэм зэгуетхъ. (погов. )б) (зэгуотхъ) неперех. гл. 1. разорваться, порваться вдоль/ ЗэIытхъыурэ зэгуэщхьэхукIын, И кIыхагъымкIэ зэIытхъын.Къэпыр зэгуэтхъащ.2. расщепиться, расколоться; треснуть, лопнуть вдоль/ ЗэгуэкIын, зэгуэчын.* Бжэныхъуэ цIыкIум и хъурIус тIэкIур жыг зэгуэтхъам дилъхьати игъуэтыжакъым. фольк. ПсыIэрышэ Бжьамийхэр зэгуэтхъат. Iуащхь. Си Iэхэр псы щIыIэм хэлъурэ зэгуэтхъащ. Iуащхь.Зэгуэтхъыу дыхьэшхын лопнуть со смеху. БампIэм зэгуитхъын см. бампIэ.
Словарь Кабардино-Черкесского языка. 2014.